Steeds vaker heb je je smartphone nodig om iets te regelen. Je bankzaken doen, een QR code gebruiken om een huisje binnen te komen, een klantenservice die vraagt om een foto van het gebrekkige product of een leuke groepsapp voor de familiedag. Anderhalf jaar geleden besloot ik echter dat de voordelen van een smartphone voor mij (Keeke) niet opwegen tegen de nadelen. In dit artikel vertel ik meer over mijn overwegingen.
Verslaving
Het grootste probleem rondom mijn smartphone was dat ik eraan verslaafd raakte. Het ding zoog al mijn positieve energie weg. Ik had al meerdere tussenstappen gedaan: ik had bepaalde sociale media stopgezet, ik had de schermtijd kunstmatig ingekort, ik had bepaalde apps verwijderd. Toch verloor ik veel vrije tijd aan het kijken naar mijn schermpje. Een tweede probleem was dat mijn stemming soms opeens kon omslaan na het lezen van een WhatsApp-berichtje of mailtje. In plaats van ‘lekker in het moment zijn’ ging ik me zorgen maken, of ging ik balen dat ik nog iets bepaalds moest regelen. Sowieso kon ik niet goed uit de voeten met communicatie via berichtjes. Ik begrijp soms niet wat iemand bedoelt met bepaalde woorden en blijf vervolgens heel lang nadenken of en wat ik terug moet schrijven. Op deze manier kost ‘appen’ voor mij veel meer tijd dan bellen of langsgaan.
Televisie stuk
Op een dag ging onze televisie stuk. Ik vroeg aan Sjaak en aan mijn zoon of we het ding erg zouden missen als we het niet zouden vervangen. Gelukkig gingen zij akkoord met een televisie-loos leven. Ik haalde alle snoeren weg en maakte het dressoir schoon. De rust en vrede die in de kamer ontstond, was heel fijn! Ik ben nogal gevoelig voor sfeertjes en pas achteraf bleek dat alle berichten en piepjes die door de televisie de kamer binnenkwamen, veel invloed hadden gehad op hoe de kamer aanvoelde. Deze ervaring zette me aan het denken. Als een televisie (die we niet eens zo heel vaak aan hadden staan) zoveel invloed had op mijn welzijn, wat deed de smartphone (die ik de hele dag bij me droeg) dan met me?
Dumbphone
Ik maakte een plan en besloot in eerste instantie een eenvoudige Nokia te kopen om bij me te dragen. Ik zegde mijn belbundel op en sloot een telefoonabonnement voor onbeperkt bellen af bij een andere provider. Dit was véél goedkoper dan de oude bundel met internet! Nu betaal ik €5,29 per maand voor onbeperkt bellen. De smartphone ‘had ik toch al’, dus die zou ik voor de zekerheid behouden voor thuisgebruik op de WiFi. Zo kon ik toch de belangrijkste functies behouden. Ik geloof in het zetten van kleine stappen. Mijn Nokia kostte een paar tientjes, maar ik maakte een vergissing door slechts een 3G-Nokia te kopen. Mijn telefoonprovider ging binnen een paar maanden over op 4G en hierdoor bleek mijn Nokia onbruikbaar geworden. Ook kon ik met mijn Nokia de ander eigenlijk niet goed verstaan (het geluid was te zacht). ‘Onbeperkt bellen’ was dus niet zo fijn. Eigenlijk was ik dus weer terug bij af en mensen suggereerden dat ik welllicht mijn smartphone weer in gebruik kon nemen, nu de Nokia het niet meer deed?
Zeker weten?
We hebben thuis een rondje brainstorm gedaan en hebben zelfs overwogen om weer een vaste telefoon in huis te nemen. Inmiddels wist ik heel zeker dat ik geen Smartphone meer wilde omdat dit me veel rust gaf. Ik voelde me duidelijk veel beter en kon meer van dingen genieten zonder afgeleid te worden. Ook bouwde ik aan mijn zelfvertrouwen en kreeg beter contact met de mensen die ik tegenkwam of opzocht. Ik wilde dit project echter doen zonder extra kosten. Ik was namelijk ook net met mijn baan gestopt en we leven nu van één inkomen. De beste oplossing bleek om mijn goede iPhone via Marktplaats te verkopen en met dit geld een goede CAT-phone (die wel op 4G kon) terug te kopen: De CAT B40 6.1 cm (2.4’’) 157 g Black. Deze telefoon wordt omschreven als “een industriële, professionele, militaire specificatie 4G LTE-telefoon. Gebruiksvriendelijke spraak- en sms-functie, anti-slip behuizing, handschoenvriendelijke druktoetsen, alfanumeriek toetsenbord, een super felle zaklamp en lange accuduur.”
Foto via kuantokusta.pt
Het restant van de opbrengst van de smartphone hebben we gebruikt om de administratiekosten bij de nieuwe provider mee weg te strepen en een paar maanden abonnement te betalen. Dit project was dus kostenneutraal. Inmiddels is mijn telefoonprovider overgestapt op 5G. De 4G telefoons worden gelukkig nog steeds ondersteund. Ik sluit niet uit dat ik ooit geheel zónder telefoon ga leven, als dit patroon zich blijft voortzetten, want steeds maar nieuwe telefoons kopen kan toch ook niet de bedoeling zijn.
Navigatie
Van tevoren wist ik niet wat ik het meeste zou missen van mijn smartphone. Verrassend genoeg bleek dit de navigatie te zijn! Ik ben heel slecht in routes vinden en gebruikte heel vaak Google Maps als ik verdwaald was. Hier heb ik een nieuwe modus in moeten vinden. Als ik een ingewikkelde route moet rijden print Sjaak als tussenstap de route alvast voor me uit. Deze printjes bewaar ik in een map in de auto. Maar ik merk ook dat ik beter om me heen kijk, meer op de borden langs de weg let en beter luister als een route aan me wordt uitgelegd. Ik bereid me ook beter voor op een reis door notities te maken. Voor noodgevallen hebben we een oud stratenboek in de auto liggen.
Even snel opzoeken
Ik had ook de neiging om met mijn smartphone dingen ’snel even’ op te zoeken op internet. Dat kan nu niet meer, dus ik moet deze behoefte uitstellen tot ik thuis achter mijn computer zit. Dat blijkt in de praktijk prima te gaan en meestal is het dan helemaal niet meer belangrijk. Ik vind het wel fijn dat ik mijn hersenen minder belast door van alles tegelijkertijd te doen. Soms vraag ik of iemand het misschien weet. Bankzaken kan ik gelukkig nog regelen met een identifiër die ik gebruik op mijn computer. Het leuke is dat ik nu veel meer boeken lees, om toch mijn behoefte aan informatie te vervullen.
Foto’s en filmpjes
Ik maak veel minder foto’s en filmpjes en onthoud en ‘vertel’ aan anderen wat ik gezien heb. Het is leuk om met deze beschrijvingen verbinding te kunnen maken. Foto’s voor deze website maken we met de telefoon van Sjaak, maar zou eventueel ook met een ‘gewone’ digitale camera kunnen. Boekentips schrijf ik op in plaats van dat ik een foto maak. Ik heb een papieren agenda aangeschaft waar ik belangrijke notities opschrijf. Dit doe ik tegenwoordig met potlood, omdat ik dan ook weer kan uitgummen. Ook hebben we een ouderwets papieren adressenboekje aangeschaft waar ik alle adressen, telefoonnummers en e-mailadressen weer in genoteerd heb. Qua social media kon ik Telegram en Signal op mijn computer behouden en dat is soms handig, bijvoorbeeld voor beeldbellen met vrienden in het buitenland. Ook de mail gebruik ik vaker. WhatsApp bleek niet houdbaar te zijn, omdat ik daar iedere keer moest inloggen met een smartphone. Na een paar maanden heb ik mijn WhatsApp-account stopgezet.
Meestal geen probleem
Wat me het meest is opgevallen is dat mijn houding is veranderd. Ik vind het tegenwoordig niet meer zo erg om informatie te missen of om iets niet te kunnen doen of opzoeken. Ik durf tegen anderen te zeggen dat ik iets niet kan. Ik heb geen smartphone en hoewel sommige mensen dat niet verwachten, blijkt het in de praktijk niet echt een probleem te zijn. Zo lang ik er geen probleem van maak, dat ik van bepaalde diensten geen gebruik kan maken. Een mooi voorbeeld is dat mijn zoon en ik bij een arts waren waar we een röntgenfoto te zien kregen. Ik vroeg of we heel misschien een kopie van de foto konden krijgen. Dit was niet mogelijk, maar we mochten wel een foto maken met onze smartphone. Mijn zoon (die ook geen smartphone heeft) en ik keken elkaar aan en zeiden: We hebben helaas geen smartphone. De arts was even verbaasd maar vroeg vervolgens aan zijn assistente om de foto voor ons te printen. Dat was hartstikke aardig, want nu hebben we de foto op papier. Maar mijn mindset begint ook te veranderen. Ik kan iets opslaan in mijn herinnering en als het nodig is kan ik ook rustig de tijd nemen en iets natekenen. Er blijkt meer mogelijk te zijn dan we dachten!
Vrijheid
Het besluit om wel of geen smartphone te hebben is voor iedereen heel persoonlijk. Met dit stukje hoop ik jullie een goed beeld gegeven te hebben van mijn ervaringen. Tot nu toe is het leven zonder smartphone heel goed te doen en je zou het niet verwachten, maar het brengt me veel vrijheid omdat ik leer steeds minder afhankelijk te zijn van een apparaat.
(geschreven door Keeke)